مدح و مناجات با حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام
هر دلی را که ز داغ تو کبـابش نکنند مثل شمع از شرر عشق توآبش نکـنند نیست پــروانۀ پـر سوختـۀ بـزم غمت هرکه را در غـم تو شمع مذابش نکنند تاحسینی نشود جان و دل عاشق دوست در ره مهـر و وفـا پا به رکابش نکنند رنگ و بو از چمن عشق تو باید گیرد هرگلی را که دراین باغ، گلابش نکنند با ولای تو اگـر دل نـرسـد تـا به خـدا رهرو و عاشق این راه خطابش نکنند دل کجا لایق آبادی و شادی به جزاست گربه سیل غم و اشک تو خرابش نکنند آتش ارزانی آن دل که به داغ تو نسوخت هرکه دلسوخـتۀ توست عـذابش نکـنند ما گدایان تو هستیم و تو صاحب کرمی هرکه کوبد درِ این خانه جوابش نکنند وای بـرحـال دل زار « وفائی» فـردا گر غـلام در این خانه حسـابش نکـنند |